music.net.cy

Πέθανε ο στιχουργός του «Killing me softly», Νόρμαν Γκίμπελ σε ηλικία 91 ετών

Νίκος Παπασταύρου

-

31/12/2018

Πέθανε ο στιχουργός του «Killing me softly», Νόρμαν Γκίμπελ σε ηλικία 91 ετών

Ο Αμερικανός στιχουργός Νόρμαν Γκίμπελ, που έγραψε μεταξύ των άλλων τους στίχους των τραγουδιών «Killing me softly» και «The girl from Ipanema», έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών, όπως ανακοίνωσε ο αμερικανικός οργανισμός προστασίας των μουσικών δικαιωμάτων, BMI.

Ο γιος του, Τόνι Γκίμπελ, είπε στο Hollywood Reporter ότι ο πατέρας του πέθανε στις 19 Δεκεμβρίου στο σπίτι του στο Μοντεσίτο της Καλιφόρνιας όπου είχε εγκατασταθεί εδώ και πολλά χρόνια.

Ο Νόρμαν Γκίμπελ καταγόταν από το Μπρούκλιν. Είχε τιμηθεί με Όσκαρ καλύτερου τραγουδιού, μαζί με τον Ντέιβιντ Σάιρ, για το «It goes like it goes» που ερμήνευσε η Τζένιφερ Γουόρνς στην ταινία «Νόρμα Ρέι», το 1979. Επίσης, μαζί με τον επί πολλά χρόνια συνεργάτη του, Τσαρλς Φοξ, είχε κερδίσει το Γκράμι καλύτερου τραγουδιού για το «Killing me softly», με ερμηνεύτρια τη Ρομπέρτα Φλακ, το 1973.

Το 1965 είχε κερδίσει και πάλι Γκράμι καλύτερου δίσκου της χρονιάς, για το «The girl from Ipanema», μια μπόσα νόβα που επρόκειτο να γίνει ένα από τα πιο πολυπαιγμένα τραγούδια όλων των εποχών στο ραδιόφωνο.

Ο Ρόμπερτ Φολκ, με τον οποίο είχε γράψει περίπου 15 τραγούδια, τον αποχαιρέτισε με χιούμορ στο Facebook, αποκαλύπτοντας τη «συμβουλή» που του είχε δώσει ο Γκίμπελ αφού οι δυο τους συνέθεσαν ένα τραγούδι για λογαριασμό ενός γνωστού κινηματογραφικού παραγωγού. «Μην τους πεις ποτέ πόσο εύκολη είναι για εμάς αυτή η δουλειά και πόση χαρά μας δίνει να γράφουμε τραγούδια. Διαφορετικά, δεν θα μας ξαναδώσουν τόσα πολλά χρήματα».

Πηγή : naftemporiki.gr

ΑΘΗΝΑΙΚΑ ΘΕΑΤΡΑ

Νίκος Παπασταύρου

-

30/12/2018

0

Αθήνα και πάλι Αθήνα, λέει το γνωστό τραγουδάκι και θα έρθω και εγώ να συμφωνήσω μαζί του μιας και είναι μια από τις ομορφότερες πόλης , μια πόλη που σε ταξιδεύει στον κόσμο του θεάτρου, με τις άπειρες θεατρικές παραστάσεις .

Μερικές από αυτές αναγράφονται πιο κάτω:

► «Καραγκιόζης»

Θέατρο «Μεταξουργείο» Ακαδήμου 14 & Κεραμεικού|210-5234382

Από τις 16/12/18, κάθε Κυριακή στις 12:00 και στις 15:30

► «Δυο γυναίκες χορεύουν»,

Θέατρο «Μεταξουργείο» Ακαδήμου 14 & Κεραμεικού|210-5234

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη

► «Αλαντίν» – Παιδική Σκηνή ,

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν , Φρυνίχου 14, Πλάκα (χάρτης) τα

τηλέφωνα ταμείου: 2103222464 & 21032367

► «Σκηνές από ένα γάμο» – Θέατρο Σημείο

Πρεμιέρα 16 Φεβρουαρίου 2019,

Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή 21.00

► «Οι Δούλες»

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Τρίτη 9.15μμ και Κυριακή 5.30μμ

Με τη Ζωή για την Ελπίδα: Η Ζωή Τηγανούρια στο ΑΠΘ για καλό σκοπό [video-φωτό]

Νίκος Παπασταύρου

-

30/12/2018

0

Με τη Ζωή για την Ελπίδα: Η Ζωή Τηγανούρια στο ΑΠΘ για καλό σκοπό [video-φωτό]

Μία φαντασμαγορική συναυλία φιλανθρωπικού χαρακτήρα με τη συνθέτιδα Ζωή Τηγανούρια, απήλαυσαν όσοι βρεθήκαν στη κατάμεστη αίθουσα τελετών του ΑΠΘ (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) στις 19 Δεκεμβρίου 2018, στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Με τη Ζωή για την Ελπίδα», που διοργάνωσε το Σωματείο «Νέα Ελπίδα Θεσσαλονίκης», υπό την αιγίδα και στήριξη του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσ/νίκης, με σκοπό τα έσοδα να δοθούν για την ανακαίνιση του Ακουολογικού Εργαστηρίου της ΩΡΛ κλινικής του ΓΠΝ ΑΧΕΠΑ.

Τη Ζωή Τηγανούρια συνόδευσαν πάνω σε δικές της συνθέσεις οι αισθαντικοί ερμηνευτές Σάκης Χαβιάρας και Πελαγία, η ορχήστρα της σε σύμπραξη με την επιβλητική 50μελή Μεικτή Χορωδία Δ. Βόλβης υπό τον εξαίρετο μαέστρο της Σταύρο Καραμάνη με υπέροχες χορωδιακές ενορχηστρώσεις, καθώς και χορευτικά από το Λύκειο των Ελληνίδων Θεσσαλονίκης και τη χορογράφο Αλίκη Μαυροειδή.

Η συνθέτης & βιρτουόζος του ακορντεόν, έπαιξε ορχηστρικές της συνθέσεις καθώς και τραγούδια της, όπως:

Τη μπαλάντα «Κόρη γλυκιά» με τους εμπνευσμένους στίχους ιατρού Κωνσταντίνου Ρωμανίδη, που ήταν ανάμεσα στους παρευρισκόμενους μαζί με τη σύζυγο του, τη συγκλονιστική ερμηνεία από την ανερχόμενη Πελαγία και την εκπληκτική χορογραφία από την Αλίκη Μαυροειδή,
Το Ethnic τραγούδι «Ζήτω» σε στίχους του αείμνηστου Ηλία Κατσούλη,
Το Παραδοσιακό «Σαμοθράκης βήμα» σε στίχους του Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως, Τραϊανουπόλεως & Σαμοθράκης κ.κ. Άνθιμου,
Το χασάπικο «Ζωντανός Ουρανός» στο οποίο -εκτός από τη μουσική- στίχους έχει γράψει η Ζωή Τηγανούρια, ερμήνευσε αισθαντικά ο έμπειρος ερμηνευτής Σάκης Χαβιάρας και χόρεψε το Λύκειο των Ελληνίδων Θεσσαλονίκης.

Η Ζωή Τηγανούρια δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τους παρευρισκόμενους που τίμησαν την εκδήλωση με την παρουσία τους, τους συνεργάτες επί σκηνής καθώς κι όλους όσους βοήθησαν στο παρασκήνιο για το άρτιο αποτέλεσμα, αλλά κυρίως τον κόσμο που παρεβρέθηκε για τη συνεισφορά του στο θεάρεστο έργο για το οποίο έγινε η εκδήλωση:

Τους μουσικούς Στέφανο Χατζηαναγνώστου στο φλάουτο, Γιάννη Ταυλά στη κιθάρα, Μανώλη Ζαχαρίου στο μπουζούκι/λαούτο, Γιάννη Γρηγορίου στο μπάσο και Στέλιο Γενεράλη στα τύμπανα/κρουστά,
Την Επίλεκτη Ομάδα Εθελοντών ΕΠΟΜΕΑ Πυλαίας-Χορτιάτη και τον πρόεδρό της κο Σάκη Σωτηράκη,
Τον παραγωγό του Ράδιο Θεσσαλονίκη κο Βασίλη Προκοπίου για την πολύτιμη βοήθεια του,
Τον κο Πέτρο Παπαντωνίου και την εταιρία Sound 69 για την ηχο-φωτιστική εγκατάσταση,
Την Εμπορική Διευθύντρια της Εllinair κα Όλγα Αγγελοπούλου για τα αεροπορικά εισιτήρια,
Το Egnatia Palace Hotel & Spa και τον οικοδεσπότη κο Λευτέρη Μπουτσιούκη για τη φιλοξενία,
Την εταιρία Van And Go και τον κο Θεόδωρο Μποτίνη για τις μεταφορές.

Την εκδήλωση συντόνισαν ο πρόεδρος Επιτροπής Δημοσίων Σχέσεων του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης κος Αναστάσιος Ντούγκας και η δημοσιογράφος κα Βιβή Αναστασιάδου.

Τίμησαν με την παρουσία τους και απηύθυναν χαιρετισμό οι:

Η Υφυπουργός Μακεδονίας-Θράκης κα Κατερίνα Νοτοπούλου,
Η πρόεδρος του σωματείου «Νέα Ελπίδα Θεσσαλονίκης» κα Γιώτα Σασσοπούλου,
Η Αντιπεριφερειάρχης Μ.Ε. Θεσσαλονίκης κα Βούλα Πατουλίδου,
Η Πρόεδρος Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης Εφετείου Θεσσαλονίκης κα Καλλιρόη Χειμαριού,
Η Εισαγγελέας Ανηλίκων κα Δήμητρα Τσαρδακλή,
Ο διοικητής του ΓΠΝ ΑΧΕΠΑ κος Αναστάσιος Σπανός,
Ο διευθυντής της ΩΡΛ κλινικής του ΓΠΝ ΑΧΕΠΑ κος Γιάννης Κωνσταντινίδης.

Επίσης παρέστησαν:

Ο Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης κος Σταύρος Καλαφάτης με τη σύζυγο του,
Η Γενική Πρόξενος της Αλβανίας κα Παυλίνα Έβρο,
Ο υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης κος Κωνσταντίνος Ζέρβας,
Ο υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης κος Παναγιώτης Ψωμιάδης.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν και:

Η Σχολή Χορού Χειροτέχνη,
Το τμήμα μουσικοθεραπείας Α.Μ.Ε.Α. Σωτήρ,
Το 7° Λύκειο Θεσσαλονίκης Άγιος Παύλος με συνοδεία στο πιάνο η κ. Ανδρονίκη Σερενίδου και τη σοπράνο Anila Teli.

Την επόμενη μέρα, στις 20 Δεκεμβρίου, η Ζωή Τηγανούρια με τα υπέροχα παιδιά των Εκπαιδευτηρίων Φρυγανιώτη και μέλη του σωματείου «Νέα Ελπίδα Θεσσαλονίκης», έψαλαν τα κάλαντα στα παιδιά του Παιδοογκολογικού Τμήματος του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης και του ΓΠΝ ΑΧΕΠΑ, και μοίρασαν δώρα στα παιδιά με την ευχή να γυρίσουν γρήγορα στα σπίτια τους.

Εφηβος βιοχάκερ έβαλε στο σώμα του με… ένεση το Κοράνι και τη Βίβλο!

Νίκος Παπασταύρου

-

30/12/2018

0

Εφηβος βιοχάκερ έβαλε στο σώμα του με… ένεση το Κοράνι και τη Βίβλο!

Για πρώτη μάλλον φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας ένας άνθρωπος είχε την ιδέα να βάλει μέσα του κυριολεκτικά -και όχι απλώς μεταφορικά- τα ιερά κείμενα μιας θρησκείας. Ένας Γάλλος έφηβος βιοχάκερ -όπως είναι ο όρος για όσους παρεμβαίνουν βιολογικά στο ίδιο το σώμα τους- έκανε γνωστό ότι μετέγραψε σε DNA τμήματα του βιβλίου της Γένεσης της Βίβλου, καθώς και του Κορανίου, τα οποία στη συνέχεια εισήγαγε με ένεση στο σώμα του, βάζοντας ένα κείμενο σε κάθε μηρό.

Ο 16χρονος μαθητής Λυκείου της Γκρενόμπλ, Αντριάν Λοκατελί, ισχυρίστηκε με περηφάνια σε σχετική δημοσίευσή του ότι «είναι η πρώτη φορά που κάποιος κάνει ένεση στον εαυτό του με μακρομόρια από ένα κείμενο». Όπως δήλωσε στο Live Science, «χρειάστηκα μόνο ένα αλατούχο διάλυμα και μια σύριγγα, επειδή η VectorBulider μού έστειλε υγρό και η ProteoGenix σκόνη».

Η εταιρεία VectroBuilder δημιουργεί ιούς που λειτουργούν ως «όχημα» μεταφοράς αλυσίδων από μόρια DNA μέσα σε κύτταρα με στόχο τη γενετική τροποποίησή τους. Από την άλλη, η εταιρεία ProteoGenix συνθέτει κατά παραγγελία αλυσίδες μορίων DNA. Και οι δύο εταιρείες κατά κύριο λόγο εξυπηρετούν επιστήμονες, αλλά τα προϊόντα τους είναι επίσης διαθέσιμα και στο ευρύ κοινό.

Το DNA, το μόριο της ζωής, αποθηκεύει τις γενετικές πληροφορίες μέσα στα έμβια όντα, είναι όμως δυνατό να χρησιμοποιηθεί επίσης για να μεταγραφούν σε αυτό και να αποθηκευθούν κάθε είδους άλλες πληροφορίες, όπως συμβαίνει σε ένα σκληρό δίσκο. Ένα κείμενο μπορεί να κωδικοποιηθεί με τη μορφή των τεσσάρων νουκλεοτιδίων (A, G, T, C), δηλαδή των τεσσάρων «γραμμάτων» του γενετικού αλφαβήτου.

Ο νεαρός Λοκατελί αντιστοίχισε τα γράμματα των ιερών κειμένων με νουκλεοτίδια, ώστε κατά κάποιο τρόπο τα αποσπάσματα από τη Βίβλο και το Κοράνι να μεταγραφούν σε DNA. Όπως είπε, «έκανα το πείραμα ως σύμβολο της ειρήνης ανάμεσα στις θρησκείες και στην επιστήμη. Νομίζω πως για ένα θρησκευόμενο πρόσωπο μπορεί να είναι καλό πράγμα το να κάνει στον εαυτό του μια ένεση με το ιερό κείμενο της θρησκείας του».

Ανέφερε ότι δεν είχε κάποιες σοβαρές παρενέργειες στην υγεία του μετά την ένεση, με εξαίρεση κάποια μικρή φλεγμονή γύρω από το σημείο της ένεσης στον αριστερό μηρό του για λίγες μέρες.

Πηγή : medicalnews.gr

Σταύρος Νικολαΐδης: « Οι καριέρες στις σημερινές εποχές έχουν σκαμπανεβάσματα» – «Με ένα ρόλο δεν μένεις στην κορυφή»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

music.net.cy

-

30/12/2018

0

Σταύρος Νικολαΐδης: « Οι καριέρες στις σημερινές εποχές έχουν σκαμπανεβάσματα» – «Με ένα ρόλο δεν μένεις στην κορυφή»

Ο ευγενικός, συνεσταλμένος και ταλαντούχος ηθοποιός Σταύρος Νικολαίδης , μιλά στο site μας για την συμμετοχή του στην παράσταση « η νεράιδα και το παλικάρι» , τις παλιές ταινίες που επαναφέρονται στο σινεμά, την κρίση που κάνει τον κόσμο πιο επιλεκτικό, τις όμορφες παιδικές του αναμνήσεις και πολλά άλλα.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΣΤΕΛΛΑ ΠΑΠΑ

Κύριε Νικολαίδη μου , μια νεράιδα και ένα παλικάρι «αναστατώνουν» την ζωή σας αυτό τον καιρό ;

Ναι , μιας και συμμετέχω στην παράσταση «Η νεράιδα και το παλικάρι» στην οποία υποδύομαι τον ενομοτάρχη της χωροφυλακής, έναν ξένο στην πόλη που κολακεύεται από την νεράιδα και προσπαθεί να μονιάσει τις δύο οικογένειες που έχουν χρόνια έχθρα .

Εσείς προσπαθείτε όπως ο «ενομοτάρχης» να μονιάσετε κάποιους συγγενείς ή γνωστούς σας που έχουν τσακωθεί ;

Ναι, αν μου το ζητήσουν. Αλλά και χωρίς να μου το ζητήσουν, αν είναι πολύ δικοί μου. Δεν είναι ωραίο να υπάρχουν εντάσεις γύρω μας , είναι καλό να λειτουργούμε «πυροσβεστικά» σε τέτοιες περιπτώσεις . Εγώ προσπαθώ να το κάνω, αρκεί βέβαια να μην χρειαστεί να πω ψέματα για να κολακέψω την μια από τις δύο πλευρές.

Ποια η ωραιότερη στιγμή στην παράσταση για εσάς ;

Γενικά είναι μια πολύ ωραία παράσταση. Χαίρομαι και ανυπομονώ να πάω κάθε φορά εκεί. Είναι μια κεφάτη παράσταση στην οποία ο κόσμος γελάει , περνάει καλά και το δείχνει. Πιστεύω πως σ’αυτή κάνω και εγώ προσωπική επιτυχία ,μου αρέσει πολύ ο ρόλος μου και έχει πολύ ανταπόκριση από τον κόσμο. Κορυφαία στιγμή για μένα είναι το χειροκρότημα του κόσμου.

Πως ήταν η όλη προετοιμασία ;

Είχαμε πάει Κρήτη δύο μέρες για να γυρίσουμε το διαφημιστικό τρέιλερ . Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία .Είχαμε καθημερινές πρόβες, αλλά υπήρχε ένα πολύ ωραίο κλίμα τόσο από εμάς όσο και από τον Γιώργο Βάλαρη , έγιναν όλα με πολλή ηρεμία και ψυχραιμία . Δεν έχω ξανά συναντήσει τόσο βαθμό ηρεμίας σε θέατρο.

Πως σας φάνηκε η ιδέα του Γιώργου Βάλαρη να ανεβάσει παλιές ταινίες στο σανίδι (μαζι με τον άλλο παραγωγό Γιώργο Λυκιαρδόπουλο ) ;

Εγώ προσωπικά είμαι πολύ φανατικός αυτών των ταινιών , μεγάλωσα με αυτές και μου αρέσει να τις βλέπω. Μου αρέσει πολύ να μπαίνω και εγώ στο πετσί των ρόλων που τους έχω δει ,τους έχω θαυμάσει και έχω γελάσει μαζί τους

Δεν φοβάστε μήπως σας πουν ότι αντιγράφετε αυτούς τους ηθοποιούς ;

Όχι γιατί δεν τους αντιγράφω. Βέβαια, δεν λέω ίσως πάρω κάποια στοιχεία, αλλά από εκεί και πέρα τον κάθε ρόλο τον κάνω δικό μου. Είναι λάθος αυτή η σύνδεση που κάνουν κάποιοι, το θέατρο είναι πολύ διαφορετικό από τον κινηματογράφο. Κάποιος που θα δει την παράσταση θα δει ότι το κείμενο και οι χαρακτήρες είναι ίδιοι αλλά το αποτέλεσμα είναι εντελός διαφορετικό. Για παράδειγμα στην παράσταση έχουμε πιο έντονο το κρητικό στοιχείο , επάνω στην σκηνή ο Νίκος ο Ζωιδάκης παίζει μουσική και ο χορευτικός σύλλογος χορεύει .

Ποια από αυτές τις ταινίες θα θέλατε να ξανά έβγαινε στον κινηματογράφο , ποιο ρόλο θα θέλατε να κάνετε εσείς σε αυτήν ;

Ανοίγεις ωραίο θέμα. Όσες φορές προσπάθησαν να ξανά γυρίσουν παλιές ταινίες, στο τέλος δεν είχαν το ίδιο ωραίο αποτέλεσμα και αυτό δυστυχώς φαίνεται έντονα μιας και η σύγκριση είναι άμεση. Οι πιο παλιές ταινίες έχουν και ένα άλλο a vantage, είχαν τα ήθη και τα έθιμα που είχαν εκείνη την εποχή, αυτό τις έκανε πιο ευχάριστες ,πιο κατανοητές και πιο αγαπητές. Όμως οι εποχές αλλάζουν , δεν μπορούν αυτές οι ταινίες να γυριστούν όπως ακριβώς ήταν. Αναγκάζονται λοιπόν να τις προσαρμόζουν στα νέα δεδομένα και έτσι χάνουν την ουσία τους. Αυτό όμως, στο θέατρο δεν ισχύει, εκεί μπορείς να κρατήσεις τα παλιά δεδομένα.

Από τις νέες ταινίες ποια σας άρεσε;

Η «Τζαμάικα» του Α. Μορφονιού . Είναι μια εξαιρετική ταινία σε όλα τα επίπεδα, σεναριακά, θεματικά και υποκριτικά. Δυστυχώς όμως δεν είχε την ίδια ανταπόκριση που είχαν οι άλλες ταινίες που βγήκαν την ίδια εποχή και ήταν πολύ κατώτερες.

Μήπως θεωρείτε την κρίση μια από τις αιτίες που έκανε τον κόσμο να μην ξεχωρίζει τι είναι πιο ποιοτικό ;

Όχι ίσα ίσα ,η κρίση έπρεπε να βοηθήσει τον κόσμο να γίνει πιο επιλεκτικός και πιο προσεκτικός στις επιλογές του.

Αυτό νιώθετε ότι το κάνετε και εσείς ;

Ναι εννοείτε .

Να υποθέσω θα παίρνετε το παιδάκι σας να βλέπει θεατρικές παραστάσεις ;

Εννοείτε, με το θέατρο μιλάς κατευθείαν στα παιδιά, ανοίγει η φαντασία τους ,βλέπουν ωραίες εικόνες . Αυτά μένουν στην συνείδηση και στο μυαλό τους.

Εσάς οι όμορφες παιδικές αναμνήσεις είναι από το θέατρο ;

Εμένα ο πατέρας μου ήταν θεατρόφιλος και ήθελε να γίνει ηθοποιός, έτσι, με έπαιρνε ακόμα και σε «βαριά» έργα για την ηλικία μου . Όλα αυτά έχουν χαραχθεί στη μνήμη μου και μάλλον με επηρέασαν και στην επιλογή του επαγγέλματος μου ..γέλια.

Υπάρχει κάποιος ρόλος που όταν τον παίξετε θα νιώσετε ότι φτάνετε στο αποκορύφωμα της καριέρας σας και ότι ολοκληρώνεστε ως ηθοποιός ;

Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ ,αλλά να σου πω και την αλήθεια, δεν θεωρώ ότι μπορείς να φτάσεις ποτέ στο αποκορύφωμα της καριέρας σου. Οι καριέρες στις σημερινές εποχές έχουν σκαμπανεβάσματα, για να μείνει κάποιος στην κορυφή πρέπει να το αποδεικνύει συνέχεια με πολλούς τρόπους και ρόλους , με ένα ρόλο δεν μένεις στην κορυφή , πρέπει να αναλαμβάνεις ρόλους με τους οποίους να αποδεικνύεις στον κόσμο πως άξιζε που σε έφτασε εκεί. Το αποκορύφωμα δεν είναι μόνο ένας ρόλος , είναι πολλοί ρόλοι και μια πορεία στο χώρο .

Πως είναι αλήθεια να συνεργάζεστε με τον κύριο Βάλαρη που είναι παραγωγός, σκηνοθέτης και ηθοποιός ;

Με τον Γιώργο γνωριζόμαστε χρόνια, είναι ένας άνθρωπος ήρεμος , πολύ χαμηλών τόνων και βρίσκει λύση σε κάθε πρόβλημα. Τον θαυμάζω και απορώ πως τα καταφέρνει. Με την ενέργεια του δημιουργεί ένα πολύ ωραίο κλίμα στην πρόβα. Εμένα με βοήθησε πάρα πολύ γιατί μου έδειξε τεράστια εμπιστοσύνη ως ηθοποιό. Έχουμε μια αρμονική συνεργασία . Είναι ένας άνθρωπος δημιουργικός με πολύ έξυπνες ιδέες.

Ο κόσμος τι σας λέει για το ρόλο σας , σας λέει αν σας ταιριάζει ;

Ναι, μου το λένε . Αρκετοί θεατές έρχονται προκατειλημμένοι αλλά τελικά όλοι φεύγουν πολύ ευχαριστημένοι

Αυτός ο ρόλος νιώθετε είναι πιο κοντά στο στυλ σας , στο ύφος σας ως ηθοποιός ;

Κοίτα εγώ από την αρχή που μιλήσαμε με τον Γιώργο (Βάλαρη) , αυτό το ρόλο είχα υπόψη αν και αρχικά ο Γιώργος μου πρότεινε άλλο γιατί για τον ρόλο του ενομοτάρχη είχε υπόψη τον Νίκο Τσούκα , τελικά δεν έπαιξε ο κύριος Τσούκας και έτσι τον παίζω εγώ που ήμουν η δεύτερη επιλογή του Γιώργου για τον συγκεκριμένο ρόλο. Θεωρώ είναι ένας αρκετά χαρακτηριστικός ρόλος και έχει τονιστεί ακόμα πιο πολύ στην παράσταση. Είναι ένα διαφορετικό στοιχείο με σα σε όλη την κρητική ατμόσφαιρα.

Info παράστασης :

Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΗΚΑΡΙ

ΘΕΑΤΡΟ BROADWAY

Αγ. Μελετίου 61 & Πατησίων

Τηλ.: 2108654787 – 2110125784 – 211013023

Αρσένιος Γαβριηλίδης και η Νόνικα Μαλκουτζή μιλούν για την παράσταση “Ο Μολυβένιος Στρατιώτης”

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

music.net.cy

-

30/12/2018

0

Αρσένιος Γαβριηλίδης και η Νόνικα Μαλκουτζή μιλούν για την παράσταση “Ο Μολυβένιος Στρατιώτης”

Ο Αρσένιος Γαβριηλίδης και η Νόνικα Μαλκουτζή δίνουν πνοή στους ήρωες του κλασικού παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Εμείς μιλήσαμε μαζί τους για τους ρόλους που υποδύονται, τα παραμύθια στα οποία πιστεύουν, τα μηνύματα που μεταφέρει στους γονείς η παράσταση , τη σκληρότητα, τη βία , τα εγκλωβισμένα συναισθήματα , τα σχόλια που τους κάνουν τα παιδιά και πολλά άλλα

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΣΤΕΛΛΑ ΠΑΠΑ

Αρσένιος Γαβριηλίδης

Ένα μολυβένιο στρατιωτάκι αλλιώτικο από τα άλλα, ξεπηδά από τις σελίδες της αγαπημένης ιστορίας του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και εμφανίζεται ολοζώντανο στη σκηνή του θεάτρου Αριστοτέλειον στη Θεσσαλονίκη. Πείτε μας λίγα λόγια για τον ρόλο σας και τα στοιχεία που σας γοητεύουν σε αυτόν.

Ο Μολυβένιος είναι η πιο ωραία εκδοχή ανθρώπου. Διέπεται ολόκληρος από ηρεμία, αγάπη και πίστη, αγαπά και έχει αποδεχθεί τον διαφορετικό εαυτό του, αποδέχεται άμεσα τα πρωτόγνωρα συναισθήματα προς την αγαπημένη του Μπαλαρίνα. Είναι ένας πιστός φίλος που δε λιγοψυχεί και ξέρει να δίνει δεύτερες ευκαιρίες. Ζει την κάθε στιγμή χωρίς να τον δεσμεύει η ιδιαιτερότητά του. Ακόμα και όταν φοβάται, βρίσκει το κουράγιο και καταφέρνει να επιβιώσει ελπίζοντας να ζήσει κοντά στους αγαπημένους του. Κάθε φορά που με ρωτούν, απαντώ πως ο Μολυβένιος για μένα είναι ο άνθρωπος που όλοι θα θέλαμε να είμαστε.

Ποια στοιχεία του Μολυβένιου έχει ο Αρσένης;

Ειλικρινά, δεν ξέρω ποια στοιχεία του Μολυβένιου υπάρχουν σε μένα. Θα ήθελα, όμως, μέσα από την ψυχή μου, να αποκτήσω το κουράγιο να συγχωρώ όπως εκείνος και να μπορώ να αντιμετωπίζω κάθε δυσκολία και κάθε μου κακοτοπιά με την πίστη και τη δύναμη που εκείνος επιδεικνύει. Να μένω ανεπηρέαστος από συνθήκες και ανθρώπους και να είμαι πάντα σε υγιή σχέση με τον εαυτό μου όπως εκείνος.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να παρουσιαστεί η ιστορία επί σκηνής; Πως επιλέξατε να την παρουσιάσετε και ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να παίρνουν μαζί τους τα παιδιά φεύγοντας από το θέατρο;

Το εγχείρημα του μιούζικαλ είναι από μόνο του κάτι πολύ δύσκολο. Το πάντρεμα του χορού, της μουσικής και της υποκριτικής είναι ένας αγώνας, στον οποίο κληθήκαμε να συμμετέχουμε από την έναρξη των προβών. Έτσι λοιπόν, εξελίσσεται η ιστορία επί σκηνής, σε ένα παιδικό δωμάτιο γεμάτο ερωτική, φιλική και αδερφική αγάπη. Δουλέψαμε με συνέπεια, υπομονή και επιμονή και το αποτέλεσμα μπορώ να πω ότι μας δικαίωσε. Τα μηνύματα του έργου είναι η αγάπη του εαυτού μας, μαζί με την αποδοχή όλων όσων μας συνοδεύουν και με την αποδοχή των συναισθημάτων μας, τόσο για εμάς, όσο και για τους άλλους. Η φιλία βρίσκεται σε εξέχουσα θέση μαζί με την οικογενειακή αγάπη. Οι θεατές βιώνουν μια όμορφη εμπειρία μέσω του χορού, της μουσικής και της υποκριτικής, ενώ ταυτόχρονα τροφοδοτούνται από καθολικά, πανανθρώπινα συναισθήματα.

Σε δελτίο τύπου της παράστασης αναφέρεται: «Τα εγκλωβισμένα συναισθήματα των παιδιών, η εμμονή στην τελειότητα, η σκληρότητα και η βία είναι θέματα που αναδιπλώνονται και βρίσκουν την λύση τους μέσα από το γνωστό παραμύθι του μεγάλου συγγραφέα». Τι μπορούν να μάθουν οι γονείς σε σχέση με τα παιδιά τους, παρακολουθώντας την παράσταση;

Κατά τη γνώμη μου, οι γονείς μπορούν να μάθουν τι θα όφειλαν να αποφύγουν κατά τη διαπαιδαγώγηση και την ανατροφή των παιδιών τους. Αρχικά θα καταλάβουν πόσο σπουδαίο είναι να επιτρέπουν στα παιδιά να νιώθουν και να βιώνουν όλο το φάσμα των συναισθημάτων, χωρίς να τα εγκλωβίζουν σε ιδέες για το τι πρέπει να νιώθουν με βάση την πραγματικότητα των γονιών. Η έννοια της τελειότητας καταρρίπτεται μέσα στο έργο και αυτό είναι σημαντικό, καθώς ο Μολυβένιος φαινομενικά δεν είναι τέλειος. Αν ένα παιδί μάθει να αποδέχεται, στο πλαίσιο της παράστασης, έναν μη αρτιμελή Μολυβένιο Στρατιώτη, αργότερα μπορεί να μάθει να αποδέχεται κάθε μοναδικό και διαφορετικό άνθρωπο. Αν το κάνετε εικόνα, θα καταλάβετε για τι πράγμα μιλάω. Τέλος, η σκληρότητα και η βία των «κακών» ηρώων τελικά μετατρέπεται σε καλοσύνη, γεγονός που διδάσκει πως ο άνθρωπος, ό,τι και αν έχει αντιμετωπίσει στη ζωή του, όσες πληγές και αν του έχουν δημιουργηθεί, μπορεί να αλλάξει τη ζωή του προς το καλό αν πραγματικά το θέλει. Συχνά λέω πως μια πληγή μπορεί να μας κάνει καλύτερους ή χειρότερους. Στο χέρι μας είναι να επιλέξουμε πως θα ζούμε.

Ως παιδί, ποια θεατρική παράσταση θυμάστε να ήταν η αγαπημένη σας και γιατί;

Η παράσταση που έχει μείνει ανεξίτηλη στον νου μου από την παιδική μου ηλικία ήταν μια όπερα για παιδιά που είδα στο Μεάγρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Ο τίτλος της ήταν «Η Μόμο». Η Μόμο ήταν ένα ορφανό παιδί που ζούσε μόνο του και δε δείλιασε να παλέψει για οτιδήποτε ανθρώπινο μπορούσε να συγκρατήσει δυνατό και ζωντανό σε μια γκρίζα κοινωνία. Η μουσική ήταν μαγική. Θυμάμαι ακόμα πολλές σκηνές και θυμάμαι πόσο πολύ με ενέπνευσε. Μακάρι να υπάρχουν τέτοιες παραστάσεις για παιδιά που να τα γεμίζουν με αξίες, συναισθήματα, μουσική και όνειρα.

Νόνικα Μαλκουτζή

Ποια είναι η Λίζα και γιατί τη φωνάζουν «Λίσσα»;

Η παροδική σύντροφός μου! Με την έννοια του συν-τρέφω. «Μεγαλώνουμε» παρέα από τον Απρίλιο, με τροφό τη Μαριάννα Τόλη.

Όμως, η Λίζα του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, της Μαριάννας Τόλη και του θιάσου, είναι ένα κορίτσι στην προεφηβεία, με αιωρούμενες συμπεριφορές μεταξύ δύο κόσμων. Του παιδικού και του ώριμου.

Είναι οι πειραματισμοί της, καθώς προσπαθεί να αποφασίσει τι «τύπος εφήβου» θέλει να γίνει. Είναι περίοδος αλλαγών σε βιολογικό και ψυχολογικό επίπεδο. Είναι περίοδος του «όχι», της αντίδρασης, της αναζήτησης. Ο ήχος του ονόματoς (Λίζα) στα αφτιά της, ηχεί σαν ένα «γιατί», μέσα σε όλα τα «γιατί» που αναζητά στο έργο. Λέει χαρακτηριστικά:

«Έχω πρόβλημα με το όνομά μου. Δηλαδή, ποιος με ρώτησε για να μου το δώσει; Δεν είπα σε κανέναν ότι συμφωνώ.»

Ο ήχος του Λίσσσα από την άλλη, είναι ένα πείραγμα του αδελφού της, Χάνς, και η ανάγκη της να στρέψει την προσοχή του επάνω της, παρατηρώντας την να αντιδρά τόσο έντονα. Είναι κι αυτός, ένας κρυφός τους κώδικας.

Στη σκηνή του θεάτρου Αριστοτέλειον στη Θεσσαλονίκη, έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μια ροκ εκδοχή του Μολυβένιου Στρατιώτη. Φανταστήκατε ποτέ την παράσταση σε άλλη εκδοχή; Ποια και πως θα ήταν αυτή;

Οι σκηνοθετικές μου τάσεις εμφανίζονται συνήθως εκεί όπου η ανασφάλεια απέναντι στον εαυτό μου ισορροπεί και η εμπιστοσύνη μου απέναντι στους συνεργάτες μου ανισορροπεί. Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν, νιώθω ασφαλής, έχω πίστη και καμία ανάγκη να φανταστώ την απόδοση του έργου σε διαφορετική μορφή. Είναι η καλύτερη!

Ποια θέση έχει η τελειότητα στην καθημερινότητα ενός παιδιού σήμερα;

Αν πάρουμε ως δεδομένο πως η θέση είναι προσδιορισμένη περιοχή, ανήκει στα πλαίσια του χώρου-τόπου. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένη, σε έναν πλανήτη που νοσεί, είναι παράτολμο να αναφερόμαστε στην έννοια της τελειότητας. Ας επιτρέψουμε στα παιδιά μας να κάνουν λάθη. Ας επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να κάνουν λάθη. Ποιος ξέρει; Μπορεί αυτός να είναι ένας δρόμος προς την «τελειότητα».

Κάθε Κυριακή, αλλά και καθημερινά πλέον λόγω των σχολικών παραστάσεων, έρχεστε σε επαφή με πολλά παιδιά. Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας κάποιο σχόλιο που σας έκανε εντύπωση;

Κάθε Σάββατο, έχω την ιδιαίτερη τιμή και τύχη να συναναστρέφομαι παιδιά διαφόρων ηλικιών στο θεατρικό εργαστήρι του «Αριστοτέλειον», όπου έχω τον ρόλο της εμψυχώτριας τα τελευταία τρία χρόνια. Θα μου επιτρέψετε λοιπόν, να αναφέρω το σχόλιο της Ισιδώρας (5 ετών) που έκανε την καρδιά μου να χτυπήσει δυνατά. Στον «ιερό κύκλο κλεισίματος του μαθήματος», όπως μου αρέσει να ονομάζω, τα παιδιά, καλούνται να μιλήσουν για το πως ένιωσαν σε σχέση με το μάθημα. Η Ισιδώρα, με κοίταξε με τα μεγάλα «λευκά» της μάτια, πήρε την παύση της κρατώντας την καρδιά της με τα δύο χέρια και με ρώτησε:

«Κυρία; Μπορώ να πάρω λίγο χρόνο για να ακούσω την καρδιά μου;»

Πιστεύετε ακόμα στα παραμύθια;

Τι εννοείτε ακόμα; Υπάρχει κι άλλος δρόμος; 😉

Νόνικα Μαλκουτζή