Μερικοί άνθρωποι αγαπούν τα σκυλιά περισσότερο από τους ανθρώπους, και αυτό το εύρημα έχει υποστηριχθεί από μια μελέτη που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο Northeastern και το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.

Σύμφωνα με τη μελέτη, τα αποτελέσματα υποστηρίζουν ότι τα άτομα που διάβασαν τις ειδήσεις, εξέφρασαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το περιεχόμενο που σχετίζεται με τα σκυλιά παρά με το περιεχόμενο που σχετίζεται με τον άνθρωπο. Επίσης, παρατηρήθηκε ένα διαφορετικό επίπεδο αντίδρασης και μάλιστα, έντονης αντίδρασης, σε άρθρα σχετικά με σκύλους που κακοποιήθηκαν.

Με αυτά τα ευρήματα, διεξήχθη μια άλλη μελέτη για να μάθουν οι ερευνητές περισσότερα, σχετικά με τη συμπεριφορά των αναγνωστών ειδήσεων. Σε αυτή τη μελέτη, 256 φοιτητές παρακολούθησαν μια ψεύτικη είδηση και τους ζητήθηκε να εκφράσουν τη συμπάθειά τους σύμφωνα με τις ιστορίες που διάβαζαν. Οι φοιτητές διάβασαν ιστορίες για ένα κακοποιημένο κουτάβι ή σκύλο καθώς και για ενήλικες ή για παιδιά που είχαν υποστεί βία.

Τα αποτελέσματα; Οι φοιτητές ένιωσαν περισσότερη ενσυναίσθηση προς τα σκυλιά από ό,τι προς τους ενήλικες. Υψηλά επίπεδα ενσυναίσθησης παρατηρήθηκαν σε παιδιά και κουτάβια. Φαινομενικά, όσο μεγαλύτερος είναι ο άνθρωπος, τόσο λιγότερη ενσυναίσθηση δέχεται.

Αυτές δεν είναι οι μόνες μελέτες που έχουν διεξαχθεί, συγκρίνοντας την προσοχή που προσελκύουν τα σκυλιά έναντι των ανθρώπων. Ένα πείραμα διεξήχθη επίσης, στον ιστότοπο του MSN στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η μελέτη περιελάμβανε δύο εκστρατείες συγκέντρωσης χρημάτων.

Η πρώτη εκστρατεία συλλογής κεφαλαίων ανέφερε: “Θα δώσετε £ 5 για να σώσετε τον Harrison από έναν αργό, οδυνηρό θάνατο;” Επισυνάπτεται μια φωτογραφία του Harrison Smith, ενός ογδόνταχρονου άνδρα που διαγνώστηκε με μυϊκή δυστροφία. Η δεύτερη εκστρατεία συλλογής κεφαλαίων χρησιμοποίησε τη φωτογραφία ενός σκύλου.

Όταν ολοκληρώθηκαν οι καμπάνιες, οι περισσότεροι άνθρωποι που έκαναν κλικ ήταν για να δωρίσουν στην εκστρατεία συγκέντρωσης κεφαλαίων για το σκύλο.

Η εκστρατεία σκυλιών έλαβε 230 προβολές ενώ η καμπάνια του 80χρονου έλαβε μόνο 111.

Στα αποτελέσματα της μελέτης MSN, υποστηρίχθηκε ότι οι άνθρωποι τείνουν να νιώθουν συμπόνια, περισσότερο για την αδυναμία, την αθωότητα και την ευπάθεια. Σε σύγκριση με τους ενήλικες, τα σκυλιά και τα ανθρώπινα μωρά δεν μπορούν να προστατευθούν. Σύμφωνα με αυτές τις μελέτες, ίσως γι ‘αυτό τα υποστηρίζουμε περισσότερο.

Πηγή : enallaktikiagenda.gr

6 επιστημονικά τεκμηριωμένοι λόγοι που αποδεικνύουν τη διαφορετική στάση της νέας γενιάς.

Ήξερες ότι το 82% των μωρών που γεννιούνται κάθε χρόνο είναι μωρά millennial γονιών; Ποιοι είναι οι millennials; Είναι όλοι όσοι γεννήθηκαν μεταξύ του 1980 και του 2000. Και όταν οι millennials γίνονται γονείς χειρίζονται τα πράγματα κάπως διαφορετικά σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές καθώς σύμφωνα με τους ερευνητές υπάρχουν 6 βασικά χαρακτηριστικά των millennial γονιών:

1.Στρέφονται στο internet για συμβουλές σε θέματα ανατροφής.

Σύμφωνα με άρθρο των New York Times, οι millennial γονείς ψάχνουν στο Google, σε chat και σε κάθε εφαρμογή που μπορεί να τους προσφέρει συμβουλές για το πώς να μεγαλώσουν καλύτερα τα παιδιά τους και όχι αποκλειστικά στην οικογένεια ή τους φίλους. Όπως μάλιστα υποστηρίζει ένας ειδικός στους Times, “το Google είναι ο νέος ειδικός, ο νέος παππούς, ο νέος γείτονας και η νέα νταντά”. Τα καλά νέα είναι πως οι γονείς του σήμερα γνωρίζουν πολλά περισσότερα για την ανάπτυξη των παιδιών τους σε σχέση με το παρελθόν.

2. Προβάλλουν τις ζωές των παιδιών τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Το ίδιο άρθρο των New York Times αναφέρει ότι πολλοί από τους millennial γονείς φτιάχνουν ειδικά hashtags για τα παιδιά τους. Κάποιοι μάλιστα τους δημιουργούν και κανάλια στο YouTube. Ερωτηματολόγιο του TIMEαποκάλυψε ότι μόλις το 19% των millennial γονιών δεν έχει ανεβάσει ποτέ φωτογραφία των παιδιών τους στα social media, σε σχέση με το 30% και το 53% των προηγούμενων 2 γενεών.

3. Έχουν αυτοπεποίθηση για τα προσόντα τους 

Μία έρευνα του Pew Research Center ανακάλυψε πως το 57% των millennial μαμάδων δηλώνουν πολύ ικανοποιημένες από τις δυνατότητές και τη συμπεριφορά τους ως γονείς, σε σύγκριση με το 48% και το 41% των 2 προηγούμενων γενεών αντίστοιχα.

4. Αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες οικονομικές δυσκολίες

Άρθρο του Young Invincibles εξηγεί πως οι millennial γονείς αντιμετωπίζουν περισσότερα οικονομικά προβλήματα σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές. Η φροντίδα των παιδιών τους και η εκπαίδευσή τους έχουν αυξήσει το κόστος της συνολικής ανατροφής ενός παιδιού κατά 18% τα τελευταία 60 χρόνια. Η Washington Post μάλιστα υποστηρίζει ότι οι νέοι ηλικίας 18- 34 βγάζουν κατά μέσο όρο 2,000 δολάρια λιγότερα σε σχέση με 40 χρόνια πριν.

5. Κάνουν παιδιά σε μεγαλύτερη ηλικία

Η ηλικία που μία γυναίκα φέρνει στον κόσμο το πρώτο της παιδί έχει αυξηθεί πολύ τις τελευταίες δεκαετίες. Σύμφωνα με δεδομένα των Centers for Disease Control, το 1980 ήταν τα 22 χρόνια και το 2013 τα 26 καθώς όσο περισσότερο οι γυναίκες σπουδάζουν και δουλεύουν τόσο πιο αργά παντρεύονται και κάνουν παιδιά κι αυτό γιατί είναι δύσκολο να συνδυάσουν την επαγγελματική τους καριέρα με την μητρότητα.

6. Είναι λιγότερο πιθανό να φτιάξουν μία παραδοσιακή οικογένεια

Το 2009, οι μεγαλύτεροι millennials ήταν 20 ετών. Σύμφωνα με την The Wall Street Journal, όσοι από αυτούς είχαν παιδιά ήταν ανύπαντροι στην πλειοψηφία τους. Μία άλλη έρευνα, ανακάλυψε ότι μόλις το 46% των παιδιών το 2016 ζούσε με παντρεμένους γονείς με το αντίστοιχο ποσοστό το 1980 να είναι στο 61%. Η τάση παρόλα αυτά φαίνεται να αλλάζει, καθώς το άρθρο επίσης προβλέπει ότι το 60% των παιδιών των millennial θα γεννηθεί από παντρεμένους γονείς.

Πηγή : Thrive Global Greece

Κάθε φορά που νομίζουμε πως θυμώνουμε με τους άλλους, στην ουσία θυμώνουμε με τον εαυτό μας. Και αν αρχίσουμε να παρατηρούμε τι γίνεται μέσα μας, αν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να ψάξει βαθύτερα, θα το διαπιστώσουμε αυτό.

Ο θυμός μας προς τους άλλους είναι απλά η προβολή του δικού μας, κεκαλυμμένου εσωτερικού θυμού, για την απογοήτευση που νιώθουμε, για τις προσδοκίες που δεν επαληθεύτηκαν, για την έλλειψη ικανοτήτων ή σωστής κρίσης από μέρους μας ενδεχομένως…

Νομίζουμε πως θυμώνουμε γιατί κάποιος μας κορόιδεψε για παράδειγμα και στην ουσία ο θυμός μας είναι προς τον εαυτό μας που δεν κατάλαβε τι άνθρωπος ήταν, που του έδωσε περισσότερα από όσα έπρεπε να του δώσει, που εθελοτυφλούσε ίσως στα σημάδια του χαρακτήρα που δεν ήθελε να δει.

Νομίζουμε πως θυμώνουμε για το ψέμα και την προδοσία κάποιου και στην ουσία θυμώνουμε με τον εαυτό μας που επέτρεψε να έχει προσδοκίες μεγαλύτερες από αυτές που άξιζε ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Προσδοκίες που πονούν, αφού δεν ικανοποιήθηκαν και προκαλούν θυμό προς εμάς που επιτρέψαμε αυτόν τον πόνο, τον οποίο μπορούσαμε να αποτρέψουμε, έχοντας λιγότερες προσδοκίες.

Νομίζουμε πως θυμώνουμε για την απαξίωση που μας δείχνει κάποιος ή την απόρριψή του και στην ουσία θυμώνουμε με τον εαυτό μας που δεν κατάφερε να τον κάνει να δει την αξία μας, τις ικανότητές μας, όλα όσα έχουμε να προσφέρουμε. Ή ίσως θυμώνουμε γιατί νιώθουμε και οι ίδιοι ανεπαρκείς, οπότε επαληθεύεται μέσω της συμπεριφοράς του, η άσχημη αυτοεικόνα μας κι αυτό μας θυμώνει πολύ.

Νομίζουμε πως θυμώνουμε γιατί δεν μας καταλαβαίνουν, αλλά βαθιά μέσα μας θυμώνουμε με εμάς που δεν γίναμε κατανοητοί. Νομίζουμε πως θυμώνουμε γιατί δεν μας φροντίζουν,στην ουσία όμως θυμώνουμε με τον εαυτό μας που δεν γίνεται πιο διεκδικητικός ή που νιώθει πως δεν αξίζει φροντίδα κι επιβεβαιώνεται.

Νομίζουμε πως θυμώνουμε με όσους μας κακοποιούν, αλλά θυμώνουμε με εμάς είτε γιατί δεν καταφέραμε να βάλουμε σαφή όρια απέναντί τους, είτε γιατί δεν καταφέραμε να τους κάνουμε να τα δουν και να τα σεβαστούν.

Θυμώνουμε ακόμη και απρόσωπα. Με την πολιτεία, το κράτος, τους θεσμούς που δεν τηρούνται, για παράδειγμα. Και πάλι όμως, θυμώνουμε με τον εαυτό μας που νιώθει τόσο μικρός απέναντί τους και τόσο αδύναμος να τους αντισταθεί και να τους νικήσει.

Κι επειδή – σύμφωνα και με τη φράση του Γκάντι – «Κανείς δεν μπορεί να σε πληγώσει αν δεν του το επιτρέψεις», την επόμενη φορά που θα νιώσεις τον θυμό σου να προβάλεται στο πρόσωπο κάποιου άλλου, κοίταξε στον καθρέφτη σου και προσπάθησε να αναγνωρίσεις το θυμό προς τον εαυτό σου.

Κι αφού το κάνεις αυτό, συγχώρεσε τις αδυναμίες που εντόπισες σε εσένα, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσεις να συγχωρήσεις κι εκείνον, που έγινε απλά ο καθρέφτης του δικού σου θυμού.

Πηγή : ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ / Στέβη Σαμέλη