Αν όχι όλα όσα ονειρεύτηκε σίγουρα ένα από τα πιο όμορφα όνειρα του Δημήτρη Κανέλλου πήρε σάρκα και οστά με την νέα του δισκογραφική δουλειά που τιτλοφορείται «όσα ονειρευτήκαμε». Μια δουλειά στην οποία υπάρχουν κομμάτια σε μουσικές των Θάνου Μικρούτσικου, Θύμιου Παπαδόπουλου και Μανόλη Ανδρουλιδάκη αλλά και κάποιες επανεκτελέσεις σε μουσικές του Μίλτου Πασχαλίδη και Θάνου Μικρούτσικου. Όλα τα τραγούδια του δίσκου είναι σε ποίηση Άλκη Αλκαίου, εκτός από ένα που είναι του αδερφού του, του Γρηγόρη Λιάρου. Στο site μας μιλά για αυτή του τη δουλεία, το κομμάτι «Όσο κρατάει ένας καφές» που ξεχώρισε ο κόσμος, τις επανεκτελέσεις, την ζωή του κατά την περίοδο της καραντίνας, την γνωριμία και την συνεργασία του με τον Θάνο Μικρούτσικο και πολλά άλλα.
Συνέντευξη στη Στέλλα Παπά
Κύριε Κανέλλο, «όσα ονειρευτήκαμε» τιτλοφορείται η καινούργια σας δισκογραφική δουλειά. Να υποθέσω πως είναι όλα όσα ονειρευτήκατε και εσείς;
Αν όχι όλα όσα ονειρεύτηκα, σίγουρα, κάποια απ’ τα πιο όμορφα όνειρα μου, πήραν σάρκα και οστά μέσα απ’ τη συγκεκριμένη δισκογραφική δουλειά.
Ελπίζω αυτό να συνεχίσει να συμβαίνει και στη συνέχεια της καλλιτεχνικής μου πορείας, και όχι μόνο σ’ αυτή τη δουλειά. Εύχομαι το ίδιο και για σας.
Ένας που θα ακούσει αυτή την δουλειά, ποιων καλλιτεχνών θα ακούσει τους στίχους και την μουσική ;
Είναι μια δισκογραφική δουλειά που είναι βασισμένη στη ποίηση του Άλκη Αλκαίου, εκτός από ένα τραγούδι που τους στίχους υπογράφει ο Γρηγόρης Λιάρος (αδερφός του Άλκη Αλκαίου). Η μελοποίηση των τραγουδιών έχει γίνει από τους Θάνο Μικρούτσικο, Μίλτο Πασχαλίδη, Θύμιο Παπαδόπουλο και Μανόλη Ανδρουλιδάκη.
Είναι μια δισκογραφική δουλειά στην οποία τα πέντε κομμάτια είναι επανεκτελέσεις. Φοβηθήκατε κάποια στιγμή πως κάποιοι όταν τις ακούσουν θα συγκρίνουν και θα σχολιάσουν;
Σε όλους μας έχει συμβεί νομίζω, να ακούσουμε τραγούδια σε δεύτερες και τρίτες εκτελέσεις, και να τύχει να μας αρέσουν περισσότερο από τις πρώτες. Όπως υπάρχουν επίσης περιπτώσεις τραγουδιών, που αγκαλιάστηκαν από μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου στις μεταγενέστερες της πρώτης εκτέλεσης. Ασφαλώς αυτό δε σημαίνει πως με το να σου αρέσει μια μεταγενέστερη εκτέλεση της πρώτης, ακυρώνεις τη σημαντικότητα της πρώτης φοράς που αναπαράχθηκε – εκτελέστηκε ένα τραγούδι.
Έτσι λοιπόν κι εγώ, μετά από τόσα χρόνια στο χώρο του τραγουδιού, και χωρίς καμία εννοείται καλλιτεχνική έπαρση ,αλλά με πλήρη συναίσθηση των δυνατοτήτων μου και απόλυτο βεβαίως σεβασμό σε κάθε δημιούργημα, καινούργιο η παλαιότερο, μπορώ να πω πλέον με σιγουριά, πως δε φοβάμαι τη σύγκριση ούτε ενδεχομένως και κάποια αρνητικά σχόλια. Απεναντίας κοιτάω πάντα να εξελίσσομαι ακόμα και μέσα απ’ αυτά. Ξέρετε, μπορεί να ανακαλύψεις αλήθειες για σένα απ’ εκεί που δε το περιμένεις.
Αλήθεια νιώθετε πολλές φορές ότι η ερμηνεία σας είναι επηρεασμένη από άλλους ερμηνευτές ;
Προφανώς κι έχει επηρεαστεί το ύφος στο τραγούδισμα μου από εκείνο που ονομάζαμε παλιά, καλό λαϊκό τραγούδι, χωρίς να σημαίνει πως η φωνή μου δεν έχει στοιχεία κι απ’ το σήμερα. Από κει και πέρα όμως, αυτό που συναντώ πολύ απ’ το κόσμο και είναι κάτι που δε σας κρύβω με χαροποιεί πολύ. Μου λένε πως όταν μ’ ακούνε, δε τους θυμίζει με τίποτα η φωνή μου τη φωνή κάποιου άλλου τραγουδιστή, πως έχω δηλαδή τη δική μου καλλιτεχνική ταυτότητα.
To “όσο κρατάει ένας καφές” είναι ένα τραγούδι που ξεχώρισε ο κόσμος. Εσείς ποιο κομμάτι ξεχωρίσατε από την δουλειά ;
Αυτό που λένε πως τα τραγούδια είναι σαν τα παιδιά σου, και πως αν τ’ αγαπάς δεν είναι δυνατόν να τα ξεχωρίσεις, νομίζω ισχύει και στη δική μου περίπτωση. Όλα τους είναι ένα κομμάτι από μένα, και αληθινά για το καθένα απ’ αυτά, έχω να πω και μια σημαντική ιστορία. Βεβαίως, ο κόσμος είναι ελεύθερος να κρίνει και να κατατάξει στη καρδιά του όποιο εκείνος νιώσει πως του δημιουργεί κάποια συναισθήματα.
Αν σας καλούσε και εσάς ο δήμαρχος να ερμηνεύσετε κομμάτια στον κόσμο για να τους δώσετε κουράγιο αυτές τις δύσκολες μέρες ποιο από τα κομμάτια σας θα ερμηνεύατε;
Σίγουρα θα τραγουδούσα ένα από τα καινούργια τραγούδια που μου έγραψε ο Θάνος Μικρούτσικος. Το «Όσα Ονειρευτήκαμε».
Θα προτιμούσα όμως αυτές τις δύσκολες μέρες του εγκλεισμού πέρα από τα τραγούδια, που ναι, κρατήσανε συντροφιά στο κόσμο και του δώσανε κουράγιο, μαζί με τους δημόσιους φορείς αλλά κυρίως μαζί με το κόσμο, να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο, ποιοτικότερο και δωρεάν για όλους, σύγχρονο σύστημα υγείας. Νομίζω αυτό είναι που έχει ανάγκη περισσότερο ο κόσμος.
Πως νιώθετε που προλάβατε να συνεργαστείτε με έναν τόσο σπουδαίο καλλιτέχνη και άνθρωπο όπως ο κύριος Θάνος Μικρούτσικος .
Είναι μια τιμή και μια παρακαταθήκη που θα τη κουβαλάω στις αποσκευές μου όσο ζω. Νιώθω πολύ τυχερός, πολύ ευλογημένος, και με έντονη συναίσθηση του φορτίου που συνειδητά μου έδωσε να κουβαλήσω ο Θάνος. Ελπίζω και στη συνέχεια της πορείας μου, μέσα από τις καλλιτεχνικές μου κινήσεις να τον τιμήσω όπως κι εκείνος τίμησε και εμπιστεύτηκε εμένα.
Από αυτή την συνεργασία τι θα θυμάστε; Ποιο όμορφο συναίσθημα σας άφησε;
Είναι πραγματικά πολλά αυτά που θα θυμάμαι από το Θάνο. Αυτό που όμως θα μείνει αληθινά ανεξίτηλο και αναλλοίωτο στη μνήμη μου, είναι η γενναιοδωρία με την οποία μου φέρθηκε λίγο πριν φύγει, με το να μου εμπιστευτεί να τραγουδήσω δικά του τραγούδια.
Πολλοί συνάδελφοι σας τώρα που ήταν σπίτι κάνανε live και ερμηνεύανε κάποια κομμάτια. Εσείς το κάνατε ; Γενικά είστε υπέρ του να γίνεται αυτό;
Ναι, και κάποιους απ’ αυτούς τους παρακολούθησα κι εγώ η αλήθεια είναι, και μου άρεσαν πολύ. Εγώ δεν έκανα live γιατί δεν ένιωσα ανάλογα για να το κάνω. Δε το κατακρίνω εννοείται, απλά στη δύσκολη φάση αυτή θεώρησα πως ο κόσμος, έχει ανάγκη περισσότερο οικονομικής στήριξης από τη κυβέρνηση κι όχι τόσο από τραγούδια.
Αν δεν κάνω λάθος σε αυτή την δουλειά έχετε συνεργαστεί και με τον αδερφό του Άλκη Αλκαίου;
Ναι ο Γρηγόρης Λιάρος (αδερφός του Άλκη Άλκαίου), εκτός ότι μου εμπιστεύτηκε ανέκδοτους στίχους του αδερφού του, μου έδωσε τη χαρά να τραγουδήσω κι ένα τραγούδι που τη μουσική την έγραψε ο Θύμιος Παπαδόπουλος και τους στίχους ο ίδιος. «Το Στίγμα». Τον ευχαριστώ για όλα.
Αν με μια φράση έπρεπε να πείτε όσα εκφράζουν αυτά που νιώθετε για τα άτομα που ήταν συνοδοιπόροι σας σε αυτή τη δισκογραφική δουλειά. Θάνος Μικρούτσικος, Μίλτος Πασχαλίδης, Θύμιος Παπαδόπουλος και Μανόλης Ανδρουλιδάκης..
«Μα όσα ονειρευτήκαμε δεν έχουν γεννηθεί».
Σας φοβίζουν όλα όσα θα έρθουν, το μέλλον;
Ξέρω πως το μέλλον μετά από πολλά ανεβοκατεβάσματα θα είναι πολύ καλύτερο για τον κόσμο παγκοσμίως, απ’ αυτό που βιώνουμε σήμερα. Βεβαίως, όπως λέει κι ο ποιητής, «Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή», αλλά πάντα έτσι γινόταν απ’ την άλλη. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Με λίγα λόγια, δε φοβάμαι το μέλλον, απεναντίας πιστεύω ακράδαντα, πως το μέλλον ανήκει στους λαούς.
