Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην ενσυναίσθηση και στην υπερβολική προσφορά


Στον κόσμο βρίσκουμε όλων των λογιών τους ανθρώπους. Κάποιοι είναι ευχάριστοι και μας φτιάχνουν τη διάθεση όταν βρίσκονται κοντά μας. Άλλοι είναι πιο δύσκολοι. Είναι σημαντικό να βρούμε έναν άνετο τρόπο σχετίζεσθαι ώστε να μπορούμε να αναπτύσσουμε μια αρμονική αλληλεξάρτηση παρά ένα δυσανάλογο δούναι και λαβείν.

Όταν είμαστε αλληλεξαρτώμενοι, βασιζόμαστε στους άλλους με έναν υγιή τρόπο στην προσωπική μας ζωή, στην εργασία μας και στο ευρύτερο περιβάλλον. Βασιζόμαστε ο ένας στον άλλο για στήριξη, σεβασμό και για να εκτελέσουμε συγκεκριμένες εργασίες όπως η συνεργασία σε ένα project, η ανατροφή των παιδιών, η συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα ή η πεζοπορία σε ομάδα.

Αντιθέτως, η υπερβολική προσφορά συνιστά μια ανθυγιεινή μορφή εξάρτησης. Αυτή συμβαίνει ότι είμαστε περισσότερο εστιασμένοι στη ζωή και στα προβλήματα ενός άλλου ανθρώπου παρά στα δικά μας. όταν είμαστε πρόθυμοι να αφήσουμε τις ανάγκες μας πίσω ή να σβήσουμε καθαρά όρια υπό το φόβο συνεπειών.

Υπάρχει ένα ανέκδοτο που λέει πως όταν ένας άνθρωπος που προσφέρει υπερβολικά πεθαίνει, είναι η ζωή σας που περνά μπροστά από τα μάτια του. Αυτοί οι άνθρωποι λαμβάνουν σχεδόν όλη την ευθύνη των άλλων και σηκώνουν όλο το βάρος μιας σχέσης και μιας εργασίας.

Αν δίνετε υπερβολικά πολλά, γίνεται δύσκολη η οπισθοχώρηση και οι άλλοι δεν καταφέρνουν ποτέ να περπατήσουν στο δικό τους, ολοδικό τους μονοπάτι. Μπορεί να θέλετε να βοηθήσετε με όλες τις δυνάμεις σας ή να διορθώσετε ανθρώπους, πιστεύοντας πως αν δεν επέμβετε κάτι τρομερό θα συμβεί – μια συνήθεια που μπορεί να μάθαμε ζώντας με έναν πολύ αγχώδη γονιό.

Οι ενσυναισθητικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν τέτοιες τάσεις, αλλά δεν δίνουν όλοι υπερβολικά πολλά. Η διαφορά είναι ότι οι ενσυναισθητικοί απορροφούν το στρες, τα συναισθήματα και τα σωματικά συμπτώματα των άλλων, κάτι που πολλοί δοτικοί άνθρωποι δεν κάνουν. Ένας υψηλά ενσυναισθητικός άνθρωπος όμως ξέρει να εφαρμόζει πρακτικές αυτοπροστασίας όπως η δημιουργία ασπίδας και ο διαλογισμός για να διαχειριστεί την απορρόφηση ενέργειας, κάτι που δεν θεωρούν πρόβλημα οι υπερβολικά δοτικοί άνθρωποι.

Εντούτοις, και για τις δύο ομάδες ανθρώπων, μέρος της επούλωσης είναι το να θέτουν όρια και να βλέπουν τον εαυτό τους ως μονάδα, ως ξεχωριστά άτομα από τους άλλους. Με αυτό τον τρόπο είστε και πάλι παρόντες, αλλά πολύ καλύτεροι ακροατές και πιο πιστοί φίλοι χωρίς να παίρνετε πάνω σας τα προβλήματα του άλλου.

Ένας άλλος τρόπος για να βρείτε την ισορροπία είναι να καταγράφετε τις σκέψεις σας αναφορικά με τις σχέσεις σας. Ποιες είναι αλληλεξαρτώμενες; Σε ποιες η εξάρτηση είναι μονόπλευρη; Κάντε μια λίστα με ορισμένα βήματα ώστε να μετατρέψετε τις σχέσεις σας σε ισορροπημένες – για παράδειγμα, τηλεφωνήστε τους λιγότερο συχνά, θέστε ένα ξεκάθαρο όριο ή αφήστε και τους άλλους να κάνουν και να μάθουν από τα λάθη τους.

Πηγή: www.psychologytoday.com/intl/blog/emotional-freedom/202101/the-difference-between-being-empath-and-person-who-gives-too-much