Να λέμε σε αγαπώ χωρίς να σημαίνει μου ανήκεις


Για πολλούς ανθρώπους η ζωή μοιάζει συχνά ανυπόφορη, γεμάτη αγωνία καθώς αισθάνονται αδυναμία να βιώσουν την καθημερινότητα, εξαιτίας της απομάκρυνσης και του διαχωρισμού από τον εαυτό τους, τους άλλους αλλά και την ίδια τη ζωή. Αυτή η αγωνία τους οδηγεί να αναζητούν λύσεις έξω από αυτούς ώστε να ανακουφιστούν αλλά τελικά χωρίς να καταφέρνουν να βγουν από το φαύλο κύκλο της απομόνωσης και της μοναξιάς.

Υπάρχει τρόπος να βάλουμε τέλος στα αισθήματα ματαίωσης που μας προκαλεί αυτός ο φαύλος κύκλος; Να αισθανθούμε συνδεδεμένοι με τον εαυτό μας και τους γύρω μας; Ο μόνος τρόπος είναι να επιλέξουμε το δρόμο που μας συνδέει με την εσωτερική  πηγή της έμπνευσης και της δημιουργικότητας.

Αυτό σημαίνει ότι η μόνη λύση να μην αισθανόμαστε διαχωρισμένοι και απομονωμένοι είναι να αρχίσουμε να αναζητούμε την απάντηση ψάχνοντας μέσα μας. Να συνδεθούμε με την εσωτερική μας δύναμη και να αφουγκραστούμε την καρδιά μας αντλώντας πληροφορίες για την αληθινή μας ύπαρξη ώστε να αισθανθούμε ολοκληρωμένοι και συνδεδεμένοι. Ο Φρομ πιστεύει ότι για να βρούμε το νόημα της ολοκλήρωσης που αναζητάμε αρκεί στο να επικεντρωθούμε στην ανακάλυψη της μοναδικότητας μας και στην ανάπτυξη της ικανότητας να αγαπάμε.

Να στρέψουμε την προσοχή μας από έξω προς τα μέσα και να κάνουμε το πρώτο βήμα για να αναπτύξουμε την ικανότητα να αγαπάμε πραγματικά χωρίς να ψάχνουμε μια άλλη μορφή σύμβασης.

Να λέμε σε αγαπώ χωρίς να σημαίνει μου ανήκεις ή με βλέπω σε σένα ή θα γίνω εσύ. Να προχωρήσουμε με συναίνεση ότι ο μόνος τρόπος για να αγαπάμε είναι να σεβόμαστε τις απόψεις, τις προτιμήσεις και τις πεποιθήσεις των άλλων. Να καλλιεργήσουμε την επίγνωση ότι η αγάπη δεν αφορά την πρόσμιξη και την αφομοίωση  προσωπικοτήτων και σίγουρα δεν αφορά το να αγαπάμε μόνο όσους ταιριάζουμε απόλυτα.

Αγάπη είναι να ενώνεσαι με κάποιον ή κάτι έξω από σένα με την προϋπόθεση ότι θα διατηρείς την ακεραιότητα και την μοναδικότητα σου. Είναι μια δημιουργική ικανότητα που κάποιος ενεργητικά εξελίσσει και ενσωματώνει στο χαρακτήρα του. Η αγάπη είναι στάση ζωής που καθορίζει τη σχέση του ανθρώπου με όλο τον κόσμο, με την ίδια τη ζωή, με όλα όσα υπάρχουν.

H αγάπη είναι εφικτή μόνο μέσα από το σεβασμό της διαφορετικότητας του εαυτού μας  και των άλλων. Η αγάπη ανθίζει μέσα από τη φροντίδα, την αποδοχή, τη γνώση και την κατανόηση της ανθρώπινης υπόστασης, μέσα από την αναγνώριση ότι αυτές οι ποιότητες είναι οι κινητήριες δυνάμεις και είναι απαραίτητο να τις καλλιεργήσουμε ώστε  να αναπτύξουμε την ικανότητα να μιλάμε την ίδια γλώσσα, να επικοινωνούμε και να συνδεόμαστε συνειδητά με εμάς και τους γύρω μας.

Πως μπορούμε να αγαπήσουμε και να συνδεθούμε με τη ζωή και τους άλλους αν δεν αγαπήσουμε τον εαυτό μας;  Πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με συνέπεια και κατανόηση τον εαυτό μας αν δεν μπορούμε να αγαπήσουμε με αυθεντικό τρόπο;

Η ύψιστη βοήθεια για την ανθρώπινη εξέλιξη είναι να αναπτύξουμε αυτό που ο Φρομ αναφέρει σαν την πολυτιμότερη ποιότητα στην οποία επενδύει ο άνθρωπος, δηλαδή την αγάπη για την ίδια τη ζωή.

Επιλέγοντας να αγαπάμε τον εαυτό μας και να τον φροντίζουμε ουσιαστικά, ανοίγουμε την καρδιά μας και ξεδιπλώνουμε τον εαυτό μας σε άπειρες πιθανότητες.

Πηγή : enallaktikidrasi.com