Στέλλα Κωστοπούλου «Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ «ΜΗΤΕΡΑΣ» ΕΙΝΑΙ ο πιο συναρπαστικός της ζωής ΜΟΥ»


Τι κι αν είναι γνωστή στους πιο πολλούς από εμάς μέσα από την τηλεόραση, τους τελευταίους μήνες μας εντυπωσιάζει μέσα από τον ρόλο της στην παράσταση «TOC –TOC πάλι πάλι» σε σκηνοθεσία Κώστα Σπυρόπουλου. 

Στη συνέντευξη που έδωσε στο site μας, μιλά για τον πιο συναρπαστικό ρόλο της ζωής της, την «εμμονή» της με την καθαριότητα, αλλά και για τον δικό της μικρόκοσμο στον οποίο ζει….και από τον οποίο πρέπει να βγεί …και που σ’ αυτό την βοηθά ο σκηνοθέτης της και όλα όσα διαδραματίζονται στην σκηνή… 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΣΤΕΛΛΑ ΠΑΠΑ

  1. Η φετινή θεατρική σεζόν σε βρίσκει να συμμετέχεις σε μια παράσταση που κάνει χρόνια επιτυχία , «TOC –TOC πάλι πάλι» …

Είμαι πολύ χαρούμενη μ’ αυτή τη συνεργασία, πρώτα-πρώτα επειδή μου δίνεται η ευκαιρία να καταπιαστώ ξανά με αυτό το έργο και τον ρόλο της Νίτσας, που είναι σίγουρα από τους αγαπημένους μου, αφού ήμουν ξανά στο «Toc Toc» πριν από δύο χρόνια. Αλλά κυρίως επειδή έχω την τύχη να συνεργάζομαι φέτος με αξιόλογους ηθοποιούς, όπως η Χρύσα Ρώπα, ο Δημήτρης Σταρόβας, η Μαίρη Σταυρακέλλη, ο Ιωάννης Αθανασόπουλος και η Εβελίνα Καραπάνου και φυσικά ο Κώστας Σπυρόπουλος με τον οποίο ανυπομονούσα να τα “ξαναπούμε” από σκηνής.

  1. Μια παράσταση γεμάτη σύνδρομα….. σωστά ;

Ναι, κάπως έτσι. Συναντάμε το σύνδρομο Ζυλ ντε λα Τουρέτ ή κοπρολαλία, την αριθμομανία, τη μικροβιοφοβία, την παλιλαλία, τον παλιμπαιδισμό, τον φόβο των γραμμών, το τικ της επαλήθευσης, την αρρωστοφοβία και τη μικροβιοφοβία… Δεν είναι και λίγα όπως βλέπεις! Οι χαρακτήρες του έργου πάσχουν ο καθένας από διάφορα σύνδρομα, γι’ αυτό και βρίσκονται στο σαλονάκι του ψυχιάτρου εν αναμονή του γιατρού, ο οποίος όμως δεν εμφανίζεται ποτέ. Έτσι αποφασίζουν να γνωριστούνε και να επιχειρήσουν μόνοι τους να κάνουν group therapy και κάπως έτσι ξεκινάει και το μεγάλο γέλιο! Γιατι μπορεί να πρόκειται για σοβαρές έως και δραματικές καταστάσεις, αλλά οι ατάκες, οι καταστάσεις και οι χαρακτήρες είναι τόσο κωμικοί που δεν μπορείς να σταματήσεις να γελάς.

  1. Νιώθετε πως έχετε κάποιο από αυτά έστω και σε πιό ελαφριά μορφή ;

Όλοι μας κατά καιρούς έχουμε τα θεματάκια μας! (γέλια) Σίγουρα κι εσύ έχεις πιάσει τον εαυτό σου να φεύγεις από το σπίτι και να ξαναγυρίζεις επειδή δεν θυμάσαι αν κλείδωσες, ή να μετράς τα σκαλιά ανεβαίνοντας μια σκάλα, ή να σε πιάνει άγχος ότι θα κολλήσεις τίποτα σε έναν κλειστό, συνωστισμένο χώρο.

Προσωπικά, θα έλεγα ότι έχω μια παραπάνω αγάπη με την τάξη και την καθαριότητα, αλλά είναι σε φυσιολογικό βαθμό.

  1. Πιστεύεις πως όλοι μας έχουμε κάποιο σύνδρομο …;

Το σύνδρομο σαν κλινικός όρος δεν είναι κάτι που έχουν όλοι. Μπορεί να έχουμε “κολλήματα” ή ιδιοτροπίες, αλλά για να πούμε ότι κάποιος έχει σύνδρομο, θα πρέπει να το διαγνώσει ειδικός.

  1. Η κοπέλα που υποδύεσαι πάσχει από το σύνδρομο της μικροβιοφοβίας καθώς επίσης έχει και μια έντονη εμμονή με την καθαριότητα…εσύ έχεις αυτή την εμμονή με την καθαριότητα ;

Εμμονή όχι, αλλά φυσικά και απολαμβάνω να είναι όλα γύρω μου καθαρά. Για να το θέσουμε αντίστροφα, θα έλεγα ότι ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική ανοχή στη βρωμιά. Εγώ λοιπόν έχω ελάχιστη έως μηδενική ανοχή στη βρωμιά. Εντοπίζω την έλλειψη καθαριότητας – για να το πω κομψά – από χιλιόμετρα. Και όπως λέει και ο χαρακτήρας που υποδύομαι “δεν βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο, βλέπω ότι έχει δαχτυλιές”!

  1. Σε αυτή την παράσταση συνεργάζεσαι με ένα σπουδαίο άνθρωπο και καλλιτέχνη τον Κώστα Σπυρόπουλο.

Πολύ σωστά τον χαρακτήρισες. Με τον Κώστα Σπυρόπουλο γνωριζόμαστε από το 2005, όμως η ζωή τα έφερε να δουλέψουμε μαζί μόλις το 2018. Χαίρομαι που μου δίνεται αυτή τη στιγμή η δυνατότητα να τον ευχαριστήσω και δημόσια για την ευκαιρία που μου έδωσε, με το να μου εμπιστευτεί τον συγκεκριμένο ρόλο. Είναι μεγάλη η χαρά να συνεργάζομαι μαζί του, γιατί είναι ένας εξαιρετικά γενναιόδωρος συνάδελφος σκηνικά – πράγμα σπάνιο στον χώρο μας – που νοιάζεται πρωτίστως για το καλό της παράστασης στο σύνολο. Επίσης, τιμά και σέβεται το κοινό και λειτουργεί δοτικά, σαν Δάσκαλος θα έλεγα, παρά σαν σκηνοθέτης, όχι μόνο απέναντι στους νέους ηθοποιούς, αλλά σε όλον το θίασο. Εύχομαι να συνεργαστούμε ξανά στο μέλλον.

  1. Αν σας έλεγα να χαρακτηρίσετε με δύο λέξεις τους υπόλοιπους πέντε συμπρωταγωνιστές σας …

Δεν θα μπορούσα να το κάνω, γιατί είναι τόσο πολύπλευρες προσωπικότητες που δεν χωράνε σε 2 λέξεις! (γέλια) Πέρα από την πλάκα πάντως είναι πράγματι όλοι υπέροχοι, έχουμε ήδη εξαιρετικά αρμονική και ευχάριστη συνεργασία και προβλέπεται να περάσουμε ακόμα καλύτερα.

  1. Αυτή η παράσταση χαρίζει γέλιο στο κοινό ;

Νομίζω σ’ αυτό θα πρέπει να σου απαντήσει το κοινό μας που την έχει κάνει να ξεχωρίζει εδώ και 9 σεζόν! Έχουμε φανατικούς θεατές που έχουν παρακολουθήσει την παράσταση με όλες τις διανομές, ή που έρχονται και 5 φορές μέσα στην ίδια σεζόν. Τους ακούς πολλές φορές να λένε τις ατάκες ή να γελάνε από πριν επειδή ξέρουν και περιμένουν το αστείο.

  1. Πιστεύετε ο κόσμος πρέπει να πηγαίνει σε ψυχολόγους ;

Να διευκρινίσω ότι στην παράσταση οι χαρακτήρες μας επισκέπτονται τον ψυχίατρο και όχι τον ψυχολόγο, καθώς όλοι έχουν διαγνωστεί με κάποιο ιδεοψυχαναγκαστικό σύνδρομο και χρήζουν θεραπείας.

Ο ψυχολόγος ωστόσο, είναι ένας εξαιρετικά σπουδαίος σύμβουλος και σύμμαχος όταν κάποιος βιώνει μια δύσκολη κατάσταση ή περνά μια περίοδο στη ζωή του που δεν μπορεί να διαχειριστεί και χρειάζεται στήριξη. Σαφώς και θα πρέπει ο κόσμος να επισκέπτεται κάποιον ψυχολόγο σε τέτοιες στιγμές.

  1. Ποιό το δίδαγμα που περνά στο κόσμο αυτή η ομαδική συνάντηση έξω από τον γιατρό ;

Το έργο περνάει ένα πραγματικά σπουδαίο μήνυμα που τείνουμε, στις μέρες μας και στους γρήγορους ρυθμούς που ζούμε, να το ξεχνάμε: όταν σταματήσουμε να σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας και ν’ αρχίσουμε να βλέπουμε τα προβλήματα των άλλων γύρω μας, τότε ξεχνάμε το δικό μας πρόβλημα. Με άλλα λόγια, όταν βλέπεις το δάσος, συνειδητοποιείς πόσο ασήμαντο είναι το δέντρο, συνειδητοποιείς ότι πάντα υπάρχουν εκεί έξω πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που βιώνουμε εμείς στον μικρόκοσμό μας και αντιμετωπίζεις πλέον τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.

  1. Αν ξανασυμμετείχατε στην παράσταση, ποιό άλλο ρόλο θα θέλατε να υποδυθείτε ;

Μου αρέσει πολύ ο ρόλος της θεούσας, που πάσχει από το τικ της επαλήθευσης. Ποιος ξέρει, ίσως σε καμιά δεκαετία που θα συνεχίζεται η παράσταση να κάνω αυτόν τον ρόλο! (γέλια)

  1. Υπάρχει κάποιος από τους πρωταγωνιστές που ξεσηκώνει πιο πολύ το κοινό ;

Το έργο είναι τόσο σωστά μοιρασμένο και οι ρόλοι τόσο εμπλουτισμένοι με ατάκες που όλοι έχουν τη δυνατότητα να ξεχωρίσουν και συνεπώς να ξεσηκώσουν το κοινό.

Εννοείται βέβαια πως στη φετινή διανομή έχουμε σπουδαίους ηθοποιούς με πολυετή πείρα στον χώρο και με το δικό τους φανατικό κοινό που τους στηρίζει.

  1. Κάποια άλλα επαγγελματικά σχέδια έχεις ;

Βρίσκομαι σε συζητήσεις για μια νέα σειρά, αλλά ακόμα δεν είναι τίποτα ανακοινώσιμο.

  1. Με τον ρόλο της μαμάς πως τα πας ;

Νομίζω είναι ο πιο δύσκολος αλλά ταυτόχρονα και ο πιο συναρπαστικός ρόλος της ζωής μου! Δεν συγκρίνεται με τίποτα η ευτυχία που φέρνει η μητρότητα.