Σχολείο είναι ο κόσμος


Το εύτακτο τμήμα του Όντος, που ορίζεται ως «Άπειρον διατεταγμένον και κεκοσμημένον». Σε ελεύθερη μετάφραση, εσωτερική ευταξία πασπαλισμένη με αιώνια αφθαρσία.

Αναρωτιέμαι, όμως, αν η ευταξία είναι προϊόν βίαιης επιβολής ή σεβασμού.

Σεβασμού της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας, της ελεύθερης έκφρασης, της ιδιαιτερότητας του άλλου, της κατάρριψης των στερεοτύπων, της προστασίας της υγείας και της ιδιωτικότητας. Αλλά και βίαιης επιβολής της ατομικής βούλησης σε κάποιον τρίτο, με μέσα την έπαρση, τη διαρκή αίσθηση υπεροχής, τον έλεγχο και την τρομολαγνεία.

Αλλά μέσα σε αυτό το δίλημμα χωράει νομίζω και το ερώτημα, κατά πόσον είμαστε μια κοινωνία ανθρώπων, που ας θεωρήσουμε ότι αξιοποιούμε και το δώρο της λογικής, ή μια κοινωνία ζώων με μοναδικό μας μέλημα την ατομική επιβίωση. Ορισμένοι βέβαια, μάλλον σε σύγχυση, βαπτίζουν την ατομική επιβίωση ατομική ευθύνη.

Ναι έχεις ατομική ευθύνη στο βαθμό που σου αναλογεί για την προστασία της υγείας όλων.

Αλλά, μήπως σου διαφεύγει ότι έχεις ατομική ευθύνη κι όταν μένεις στο σιωπηλός απέναντι στον διπλανό σου που χάνει τη δουλειά του και δεν αντιδράς, σε εκείνους που στερούν από παιδιά πρόσφυγες το φαγητό, σε όσους αναπαράγουν το μίσος μιας και δε δέχονται τη διαφορετικότητα και την ιδιαιτερότητα του άλλου. Τι να κάνουμε κάποιοι μπορεί να είναι και διαφορετικοί από εμάς τους άριστους.

Δε θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά την ίδια ατομική ευθύνη έχεις κι όταν σιωπηλά στηρίζεις με το τηλεκοντρόλ σου και χασκογελάς εκπομπές που ισοπεδώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Βέβαια η ατομική ευθύνη δεν είναι παρά ένα από τα πολλά παράγωγα της κοινωνικής παιδείας. Κι αυτή είναι λίγο διαφορετική από την εκπαίδευση. Δεν περιμένει να σου κουνήσει το δάχτυλο ή να σε βάλει τιμωρία, αλλά βασίζεται σε άλλες αξίες και ιδανικά. Η κοινωνική παιδεία δεν αναγράφεται σε παπύρους διδακτορικών και μεταδιδακτορικών, ούτε είναι προνόμιο μόνο όσων έχουν γυρίσει τον κόσμο και έχουν συγχρωτιστεί με όλες τις φυλές του Φαραώ.

Αν η ευταξία είναι εσωτερική διεργασία του κόσμου, ο σεβασμός ο κοινός παρονομαστής, ο κόσμος όλος ένα σχολείο, μήπως κάτι δεν έχουμε πιάσει και μένουμε μετεξεταστέοι;

Πηγή : meallamatia.gr