Νίκος Βατυκιώτης “Κάθε φορά που γράφεις ένα τραγούδι, ερμηνεύεις η ενορχηστρώνεις, γεννιέται η ανάγκη σου να ακουμπήσει σε όσα περισσότερα αυτιά και καρδιές γίνεται”


Το ταλέντο του Νίκου Βατυκιώτη στην υποκριτική είναι κάτι που έχουμε δει τόσο στις πετυχημένες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες συμμετέχει όσο και στις ταινίες και σειρές που είχε πάρει μέρος. Τώρα είναι καιρός να δούμε και το ταλέντο του στη μουσική μιας και τον βλέπουμε να κυκλοφορεί το πρώτο του μουσικό κομμάτι, «Ανεμοσκορπίσματα», μαζί με τις αδερφές Σπανόμακρου . Με αφορμή λοιπόν αυτή την «ιδιαίτερη» του ερμηνεία , αυτό τον αλλιώτικό του ρόλο, εμείς μιλήσαμε μαζί του και μάθαμε γι’αυτό του το νέο βήμα.

Συνέντευξη στη Στέλλα Παπά

Νίκο μου πριν λίγες μέρες σε είδαμε να κάνεις ένα  όμορφο και αλλιώτικο  βήμα στην καριέρα σου, μιας και κυκλοφόρησες το πρώτο σου τραγούδι ; Θες να μας πεις δύο λόγια γι’αυτό.

Ναι πρόκειται για το κομμάτι «Ανεμοσκορπίσματα», σε μουσική Αρετής και  Ιωάννας Σπανομάρκου και στίχους του Ιωάννη Μάρκου. Είναι μια όμορφη μπαλάντα.

Ποιοι οι αγαπημένοι σου στίχοι απο το κομμάτι;

Νομίζω πως ο στίχος “τότε οι όμορφες στιγμές είναι οι αναμνήσεις” είναι από τους αγαπημένους μου. Με κάνει να νιώθω τα ταξίδια, πραγματικά και μη, και όλο αυτό που μένει από κάθε μας στιγμή, κάθε μας επιλογή, κάθε μας ναι η όχι.

Παίζεις και κάποιο μουσικό όργανο;

Έχω πάρει δίπλωμα κλασσικής κιθάρας και παίζω μπουζούκι, πιάνο και κάποια πνευστά.

O ιδιαίτερος τίτλος που έχει το κομμάτι, πως προέκυψε; Ποιος τον έχει σκεφτεί;

Είναι ένας ευφάνταστος και πολύ αντιπροσωπευτικός τίτλος. Όλοι οι στίχοι του κ. Μάρκου είναι φτιαγμένοι με μια λυρικότητα και μια σημειολογία. Έτσι και ο τίτλος που διάλεξαν μαζί με την Αρετή και την Ιωάννα Σπανομαρκου θεωρώ είναι εξαιρετικός.

Πώς ένιωσες όταν μπήκες στο στούντιο να το ερμηνεύσεις; 

Πάντα υπάρχει αυτή η αγωνία, του αν θα καταφέρεις να μεταφέρεις τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις ιδέες του στιχουργού και των σύνθετων. Αλλά ταυτόχρονα να πεις και την δική σου μεριά. Όλα αυτά σε κάνουν εκείνη την ώρα να χάνεσαι σε έναν όμορφο κόσμο και να προσπαθείς να βρεις τις εικόνες που ταιριάζουν και εξηγούν καλύτερα τα πάντα. Ελπίζω να τα καταφέραμε.

Θα άφηνες την υποκριτική για τη μουσική;

Όχι, για κανέναν λόγο! Πιστεύω ότι είναι δυο κόσμοι που γεφυρώνονται έτσι κι αλλιώς. Ο ένας ακουμπάει τον άλλον και όταν μπλέκουν συμβαίνουν υπέροχα πράγματα. Ακόμη και όταν απέχει ο ένας από τον άλλον, πάλι υπάρχουν σημεία που τέμνονται.

Ποιο θεατρικό έργο θα έντυνες μ’αυτό το κομμάτι ;

Χμμμμμ. Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Πολύ γρήγορα και αυθόρμητα μου ήρθε στο μυαλό “η μικρή μας πόλη” του Θόρντον Ουαιλντερ. Ένα έργο γεμάτο εικόνες, μυρωδιές , συναισθήματα.

Που φαντάζεσαι τον εαυτό σου να το ερμηνεύει ;

Όπου δίνεται η ευκαιρία να ακούγονται τέτοια τραγούδια, για μένα ,την Αρετή και την Ιωάννα Σπανομαρκου, είναι χαρά μας και νιώθουμε ευγνωμοσύνη. Θα το τραγουδήσουμε, όπου έχει ανάγκη να ακουστεί!

Αγαπημένο σου τραγούδι αυτό τον καιρό;

Πέρα από τα “ΑΝΕΜΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ” (χαχαχαχαχα), τον τελευταίο καιρό ακούω πολύ ανατολίτικη τζαζ. Νταφερ Γιουσέφ. Ένας ολόκληρος καινούριος μουσικός κόσμος.

Ποια τα όνειρα σου για τα «ανεμοσκορπίασματα»

Κάθε φορά που γράφεις ένα τραγούδι, ερμηνεύεις η ενορχηστρώνεις γεννιέται, η ανάγκη σου να ακουμπήσει σε όσα περισσότερα αυτιά και καρδιές γίνεται. Αυτό είναι και το δικό μας όνειρο για τα Ανεμοσκορπισματα.

Ποια τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια 

Βρίσκομαι σε δύο κινηματογραφικές παραγωγές. Περιμένω να ξεκινήσουμε πάλι τους 12 ενόρκους για έβδομη συνεχή χρονιά και υπάρχουν συζητήσεις για ένα σήριαλ εβδομαδιαίο, για έναν πολύ ιδιαίτερο και όμορφο ρόλο.

Ένα μήνυμα σου για τις μέρες που έρχονται;

Εύχομαι να βρίσκουμε όλοι λόγους να χαμογελάμε. Να δίνουμε χαρά, για να παίρνουμε χαρά. Νομίζω αυτή είναι μια καλή αρχή για όλα.