Με μεγάλη συμμετοχή και ιδιαίτερο ενδιαφέρον από την καλλιτεχνική και πνευματική κοινότητα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2025, στο Θέατρο ΘΟΚ – Νέα Σκηνή «Νίκος Χαραλάμπους», η ομιλία του Σάββα Πατσαλίδη, Ομότιμου Καθηγητή Θεατρικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με τίτλο «Οι Μεγάλες Προκλήσεις για το Θέατρο του 21ου Αιώνα».
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν άνθρωποι του θεάτρου, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, συγγραφείς, θεατρολόγοι, δημοσιογράφοι, καθώς και μέλη του Διοικητικού προσωπικού και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΘΟΚ, επιβεβαιώνοντας τον ρόλο του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου ως σημείου συνάντησης ουσιαστικού διαλόγου για το παρόν και το μέλλον του θεάτρου.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Σάββας Πατσαλίδης ανέπτυξε ένα πολυεπίπεδο πλαίσιο προβληματισμού γύρω από τις σύγχρονες προκλήσεις που αντιμετωπίζει το θέατρο, ιδίως σε μικρές χώρες όπως η Κύπρος, τονίζοντας τη σημασία της ανθρώπινης παρουσίας, της κοινότητας, της καλλιτεχνικής ηγεσίας με όραμα, αλλά και της ανάγκης το θέατρο να παραμείνει ένας ζωντανός χώρος ενσυναίσθησης, αντίστασης και συλλογικής σκέψης μέσα σε έναν κόσμο ψηφιακής ομοιομορφίας.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη σχέση του θεάτρου με την τεχνολογία και την τεχνητή νοημοσύνη, στις εργασιακές συνθήκες και την ψυχική υγεία των καλλιτεχνών, στη θέση των νέων δημιουργών, καθώς και στον ρόλο του ελεύθερου θεάτρου ως πεδίου ερωτήσεων και όχι απλής παροχής υπηρεσιών. Αναπτύχθηκε επίσης η πρόκληση του «νέου θεατή» στον 21ο αιώνα, καθώς και η ανάγκη για ένα θέατρο που να τον αφορά ουσιαστικά στο σήμερα, με εμπλουτισμό τόσο στο θέατρο της εφηβικής κοινότητας όσο και σε έργα που αγγίζουν ζητήματα της τρίτης ηλικίας, αναδεικνύοντας τη συμμετοχή, την ταυτότητα και τη μνήμη.
Παράλληλα, συζητήθηκε το θέατρο χωρίς σταθερό χώρο ή στέγη, με παραδείγματα παραστάσεων όπου ο χώρος καθορίζει τη δραματουργία, αλλά και μορφές θεάτρου πλήρους συμμετοχής, όπου το κοινό διαμορφώνει την εμπειρία. Τέλος, έγινε αναφορά στην αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης στις παραστάσεις, ως εργαλείο δημιουργικού πειραματισμού αλλά και ως πεδίο κριτικού προβληματισμού. Η ομιλία ολοκληρώθηκε με ζωντανό διάλογο με το κοινό, επιβεβαιώνοντας την ανάγκη για συνεχή αναστοχασμό και συλλογική δράση.
Μέσα από τη διοργάνωση αυτή, ο ΘΟΚ επαναβεβαιώνει τη δέσμευσή του να λειτουργεί όχι μόνο ως φορέας παραγωγής, αλλά και ως θεσμικός χώρος σκέψης, διαλόγου και πολιτισμικής ευθύνης, συμβάλλοντας ενεργά στη διαμόρφωση ενός βιώσιμου και δημοκρατικού θεατρικού οικοσυστήματος για τον 21ο αιώνα.
Φωτογραφίες: Αντώνης Αντωνίου
