7 λόγοι που οδηγούν τους καλύτερους υπαλλήλους στην παραίτηση (παρόλο που αγαπούν τη δουλειά τους)


Για να κερδίσεις τον αγώνα της επιτυχίας σαν εταιρεία, πρέπει πρώτα να κερδίσεις τους καλύτερους σου υπαλλήλους

Η απώλεια ενός καλού υπαλλήλου αποτελεί ήττα για μια εταιρεία. Πάντα ακολουθεί η δαπανηρή και χρονοβόρα διαδικασία της εξεύρεσης, πρόσληψης και εκπαίδευσης του αντικαταστάτη του, ο οποίος αντικαταστάτης μπορεί να μην ανέβει ποτέ στα επίπεδα του προηγούμενου.

Μερικές φορές υπάρχει ένας σοβαρός λόγος για την απομάκρυνση ενός καλού υπαλλήλου από μια θέση: μπορεί το άτομο να μην ταίριαζε στην ομάδα, ή να έπρεπε να φύγει για προσωπικούς λόγους ή ακόμα να δέχτηκε μια πολύ ελκυστική πρόταση από άλλη εταιρεία την οποία δεν μπορούσε να απορρίψει. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο εργοδότης δε φέρει ιδιαίτερη ευθύνη και η απομάκρυνση του υπαλλήλου δεν ήταν δική του ευθύνη.

Τι συμβαίνει όμως άλλες φορές;

Η παραμονή των καλών υπαλλήλων σε μια εταιρεία ξεκινά με την κατανόηση των λόγων που τους οδηγεί στη φυγή. Στο άρθρο παρουσιάζονται επτά από τους κορυφαίους λόγους:

1. Στασιμότητα
Στους ανθρώπους δεν αρέσει η ιδέα του να φαντάζονται τον εαυτό τους να κάνει το ίδιο πράγμα στην ίδια θέση για τα επόμενα 20 ή 40 χρόνια. Οι άνθρωποι θέλουν να νιώθουν ότι προχωρούν και εξελίσσονται προσωπικά και επαγγελματικά. Θέλουν να έχουν κάτι για να προσβλέπουν. Εάν δεν υπάρχει προοπτική προαγωγής ή ανέλιξης, θα αναγκαστούν να κοιτάξουν κάπου αλλού. Εν τω μεταξύ, είναι πολύ πιθανό να νιώθουν ότι πλήττουν, ότι είναι δυστυχισμένοι και στάσιμοι και αυτό σίγουρα θα επηρεάζει την απόδοση τους αλλά και το ηθικό ολόκληρης της ομάδας.

2. Υπερκόπωση
Οι εργοδότες κάνουν το λάθος, επειδή έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη σε κάποιους υπαλλήλους, να τους υπερφορτώνουν με καθήκοντα και προθεσμίες. Η υπερκόπωση σε συνδυασμό με την απουσία αναγνώρισης και επιβραβευσης (ηθικής και υλικής) οδηγούν τους καλούς υπαλλήλους στο να νιώθουν ότι τους εκμεταλλεύονται. Και ποιος θα μπορούσε να τους κατηγορήσει; Ο καθένας θα ένιωθε το ίδιο.

3. Τα ασαφή οράματα
Δεν υπάρχει τίποτα πιο απογοητευτικό από ένα εργασιακό περιβάλλον γεμάτο με οράματα και μεγάλα όνειρα, χωρίς όμως στρατηγικούς στόχους που θα καθιστούν τα όνειρα εφικτά. Χωρίς μεθοδικούς στόχους και εμπεριστατωμένα βήματα, παραμένουν όλα κούφια λόγια. Ποιος ταλαντούχος άνθρωπος θα ήθελε να ξοδεύει το χρόνο και την ενέργεια του σε γενικότητες και ευσεβοποθισμούς; Οι άνθρωποι θέλουν να γνωρίζουν ότι εργάζονται για να δημιουργήσουν κάτι και όχι για να ανοίγουν μια τρύπα στο νερό.

4. Οι αριθμοί πάνω από τους ανθρώπους
Όταν ένας οργανισμός εκτιμά τους αριθμούς, τα στατιστικά και τα κέρδη περισσότερο από τους ανθρώπους, οδηγεί τους ικανότερους υπαλλήλους του στην έξοδο, αφήνοντας πίσω εκείνους που είναι μέτριοι για να αναλάβουν τη θέση τους. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία μιας κουλτούρας χαμηλών επιδόσεων, χαμηλού ηθικού και ενδεχομένως πειθαρχικών ζητήματων. Φυσικά, στις επιχειρήσεις, όροι όπως κέρδος, αποτελεσματικότητα, εταιρικό μέρισμα και παραγωγικότητα είναι εξαιρετικά σημαντικοί, αλλά στο τέλος της ημέρας η επιτυχία εξαρτάται από τους ανθρώπους που κάνουν τη δουλειά.

5. Ελλειψη αναγνώρισης
Ακόμη και οι πιο ανιδιοτελείς άνθρωποι θέλουν να αναγνωρίζονται και να ανταμείβονται όταν εργάζονται εξαιρετικά. Αποτελεί μέρος της ανθρώπινης φύσης. Όταν αποτυγχάνετε στο να αναγνωρίζετε τους εργαζόμενους, δεν παραλείπετε μόνο να τους παρακινείτε και να τους ενδυναμώνετε αλλά επίσης ζημιώνετε την εταιρεία σας αφού οι μεγάλες επιδόσεις που αναζητείτε, δε θα έρθουν ποτέ. Ακόμη και αν δεν έχετε τον προϋπολογισμό για αυξήσεις ή μπόνους, υπάρχουν πολλές άλλες επιβραβεύσεις χαμηλότερου κόστους – άλλωστε δυο καλές κουβέντες σε ένα άνθρωπο που δίνει την ψυχή του για την εταιρεία σας, είναι πάντα δωρεάν.

6. Έλλειψη εμπιστοσύνης
Οι υπάλληλοι παρατηρούν τη συμπεριφορά και τις ενέργειές σας. Αν διαπιστώνουν ότι συμπεριφέρεστε ανέντιμα με τους πελάτες, ότι ψεύδεστε στους μετόχους, ότι αθετείτε τις υποσχέσεις σας, να είστε σίγουροι, ότι οι καλύτεροι και οι πιο τίμιοι υπάλληλοι θα φύγουν από την εταιρεία σας. Θα παραμείνουν όσοι ακολουθούν το παράδειγμά σας.

7. Υπερβολική ιεραρχία και γραφειοκρατία
Κάθε χώρος εργασίας χρειάζεται δομή και ηγεσία, αλλά μια άκαμπτη και συγκεντρωτική ηγεσία δυσαρεστεί τους εργαζομένους. Αν οι καλύτεροί σας υπάλληλοι γνωρίζουν ότι πρέπει απλά να διεκπεραιώνουν αυτό που τους ανατίθεται χωρίς να μπορούν να το μπολιάσουν με τις δικές τους ιδέες, αν νιώθουν ότι δεν έχουν την εξουσία να λαμβάνουν κάποιες αποφάσεις, αν νιώθουν ότι είναι συνεχώς υπόλογοι σε άτομα εξαιτίας της θέσης τους και όχι της κατάρτισής τους, τότε να είστε σίγουροι ότι δε θα είναι χαρούμενοι. Και θα φύγουν, αργά ή γρήγορα.

Εν κατακλείδι, πολλοί άνθρωποι που εγκαταλείπουν την εργασία τους, το κάνουν εξαιτίας του αφεντικού τους και όχι επειδή δεν αγαπούν τη δουλειά ή την εταιρεία τους.

Πηγή : carierista